EVANGELIEDJES VAN GRENZELOOS 1
Ik wil zingen…ik wil zingen nu
ik wil zingen…ik wil zingen over U
ik kan niet anders meer
dan zingen…steeds maar weer
over de Waarheid die mij vult
over genade en geduld
over Uw wonderlijke kracht
en de Liefde die Gij bracht
Ik wil danken…ik wil danken Heer
ik wil U danken…ja, ik dank U meer en meer
ik dank U elke dag
die ik beleven mag
ik dank U voor de grond
de aard van mijn natuur
dank voor de liefde van de zon
de lucht, het water en het vuur
Ik wil stil zijn…ik wil stil zijn nu
ik wil stil zijn…in de rust alleen met U
als ik in me keer
ontmoet ik U mijn Heer
in de stilte van mijn hart
is geen ruimte meer voor smart
daar heeft liefde plaats bereid
en vind ik Uw Aanwezigheid…
en als U vragen zou
“mijn kind… waar bleef je nou ?”
moet ik zeggen…liefste Heer
dat ik U niet kennen wou
maar nu ik U heb ontmoet
en vol Liefde wordt begroet
weet ik…dit is EEUWIG GOED…!
DAGERAAD
Het schemert in het duister…de dageraad breekt aan
de aarde wacht in spanning op de bron van haar bestaan
zonnegloed streelt liefdevol de wolken…goud omrand
getuigen aan de horizon van het licht dat eeuwig brandt
al wat geen licht verdragen kan slaat ijlings op de vlucht
en de nacht die even heersen mocht verdwijnt in blauwe lucht…
ik hou zo van het licht
ik hou zo van de zon
en ik wou dat in mij…dag en nacht
het licht steeds schijnen kon
vol majesteit verheft de zon zich uit het land omhoog
hetgeen in duister was gehuld wordt zichtbaar voor het oog
nevelen… ze lossen op…de kleuren die ontwaken
en wat de nacht gevangen hield tracht bij het licht te raken
juichend wordt de zon begroet door al wat leven wil
verlangend naar een liefdesvonk…nee, niets houdt zich meer stil…
o, ik hou zo van het Licht
ik hou zo van de Bron
en ik wou dat door mij…dag en nacht
haar Liefde stralen kon
zo laat ik alles stromen
aan wat het Licht me biedt
warme levens-stralen…
meer hoef ik eigenlijk niet
helder ligt voor mij de weg
die ik nog mag gaan
de duisternis verdween vanzelf
dit heeft het Licht gedaan…
LUISTER NAAR JE HART
Al heel mijn leven zoek ik naar waarheid
maar de leugen dient zich steeds aan
waar vind ik oprechtheid en wie kan ik vertrouwen
ja, ik vraag me af…zou de waarheid wel bestaan…?
maar zie ik een boom die zijn wortels diep gegrond
de takken hoog…het zonlicht begroet
dan zie ik oprechtheid…voel ik vertrouwen
en weet dat achter die boom een Waarheid schuilen moet
Al heel mijn leven zoek ik naar de liefde
maar ze blijft zo ver bij me vandaan
steeds als ik haar vind…ga ik weer verliezen
zou de ware liefde wel bestaan…?
maar zie ik een moeder met haar kind dicht tegen zich aan
de ogen diep verzonken in elkaar
dan zie ik herkenning… voel ik vervulling
en weet door die enkele blik…deze Liefde is oprecht en waar
Al heel mijn leven zoek ik naar een Almacht
naar de God die met mij is begaan
Een die mij liefheeft…die ik kan vertrouwen
Een die altijd naast me blijft staan…
maar zie ik de zon die met liefde de aarde omhult
en al wat leeft tot groeien wekt
dan zie ik haar stralen…voel ik haar warmte
en weet dat achter haar licht een machtige arm zich strekt…
Nu zie ik Uw stralen…voel ik Uw warmte
en weet dat diep in mijn hart Uw Liefde mij heeft gewekt !
LUISTER NAAR JE HART, MIJN KIND…HIER ZUL JE VINDEN
IN GEDACHTEN
Ik ben in gedachten heel even bij hem
de klank van zijn wezen
de kleur van zijn stem
en ik lees in zijn ogen een brandende pijn
van verlangen…even dicht bij me te zijn…
maar mijn liefde voor hem kent geen enkele smart
ze ligt eeuwig geborgen in het diepst van mijn hart…
ik ga in gedachten weer terug naar die tijd
van snijdende spanning
en steeds weer die strijd
de taal van zijn lichaam heb ik leren verstaan
maar zijn hart heeft hij nimmer open gedaan…
maar mijn liefde voor hem kent geen enkele smart
ze ligt eeuwig geborgen in het diepst van mijn hart…
ik blijf in gedachten nog even bij jou
in mijn hoofd zitten twijfels
maar ik voel geen berouw
want mijn hart laat me weten dat het zo beter is
en de zuivere liefde verdrijft het gemis…
want mijn liefde voor jou kent geen enkele smart
ze ligt eeuwig geborgen in het diepst van mijn hart !
Door warme zonnestralen
springen alle knoppen open
verlangend laat zich ieder soort
door zuiver zonlicht dopen
de harde korst moet wijken
voor verborgen levenskrachten
al-wetende dat…in het licht
nieuw leven staat te wachten…
Sterke levens-stralen
roepen vogels op tot juichen
gedreven moeten zij…steeds weer
het licht hun eer betuigen
en ook de drang tot nestelen
klinkt…door hun lied gehoord
vol levensvreugde worden zij
tot paren aangespoord…
Intense liefdes-stralen
wekken ‘doden’ op tot ‘leven’
en in mensen groeit de wil
om liefde door te geven
ja…vonken worden vuren
die het koel verstand verbranden
waardoor verdwaalde zielen
weer bij hun Bron belanden…
door de liefde voortgedreven
komt de Schepping weet tot leven
wezenlijk op God gericht
nadert alles tot het Licht
nadert alles tot de Zon
Die het leven ooit begon
nader, nader tot de troon
nader, nader tot de Zoon…
In stille eerbied nader ik het ALLERHOOGSTE wezen
Zijn liefde is het die me zegt: “kind, je hebt niets te vrezen”
het wordt steeds lichter om me heen, onderweg naar Huis
het is een hele lange reis…maar eens dan kom ik Thuis !
liefste Jezus…Hemelse vriend
ik wil jou mijn liefde geven
Jij bent Waarheid
Jij bent mijn Licht
de Liefdesbron
waaruit ik wil leven…
heel mijn hart geef ik aan Jou…
liefste Jezus…hemelse vriend
Jij alleen hebt mijn vertrouwen
door Jouw liefde
verdwijnen mijn angsten
ja…zelfs de dood
zal mij nooit meer benauwen…
heel mijn hart geef ik aan Jou…
liefste Jezus…hemelse vriend
wil jij heel dicht bij me blijven…
dank zij Jou
kom ik tot leven
Jij hebt mij zoveel gegeven…
vult de stilte van van mijn nacht
maakt mijn zwakte tot een kracht
leert me zuiver te verstaan
welke weg ik heb te gaan…
neem mijn hand en breng me Thuis
leidt me naar het Vaderhuis…!
Zijn is leven
levend wezen
wezenlijke vorm van het bestaan…
het bestaan is ooit ontstaan
en zal eeuwig levend verder gaan…
al wat leeft heeft voedsel nodig
om te zijn en om te groeien
zonder voeding is er geen bestaan
moet het leven gaan…moet het leven gaan…
in het duister is geen groei
zonder liefde komt er niets tot bloei
kille eenzaamheid zo groot
daar heerst de dood…
maar de ziel verlangt te leven
ze blijft zoeken naar de ware Bron
daar waar het leven ooit begon
zoek die Bron…o, zoek die Bron…
in het licht is volop groei
warme liefde brengt wat leeft tot bloei
speciaal op de mens gericht
dit eeuwig licht…Zijn eeuwig Licht…
zijn is leven
levend wezen
wezenlijke vorm van het bestaan…
het bestaan is ooit ontstaan
en zal eeuwig levend verder gaan
terug naar de Bron
naar het begin
waar ALLES ontstond
en de cirkel is rond…de cirkel is rond
Donderwolken gaan
dreigend vergezicht
hier komt het licht
de duisternis vertrekt nu snel
er onstaat een heerlijk spel
tussen wolken, wind en licht
af en toe een bliksemschicht
dan verheft zich hemelhoog
het teken van de regenboog
wonderlijke kleurenpracht
de natuur is blij en lacht, want…hier komt de zon…hier komt het licht
Winden uitgeraasd
vuren zijn geblust
alles komt to rust
donker wolkendek verdwijnt
oneindig blauwe lucht verschijnt
zij, die nooit aan kracht verloor
het gouden licht breekt juichend door
stralen uit haar gloeiend rond
reiken zelfs tot in de grond
waar het schijnbaar dode wacht
wordt nieuw leven voortgebracht, want…hier komt de zon…hier komt het licht
Ogen lichten op
bij het graf vandaan
het Leven komt er aan
liefdesstralen overal
parels in het tranendal
het verlangen is zo groot
om te leven na de dood
liefde roept de liefde aan
om steeds hogerop te gaan
naar de Bron van eeuwig Licht…
God toont Zijn waar gezicht, want…Hij is de Zon…Hij is het Licht
ALLES IS GENADE
In donkere stilte van mijn hart
heb ik een schat gevonden
en steeds als ik daar binnen ga
verdwijnen al mijn wonden
een golf van liefde neemt me mee
en draagt me door het duister
een groot geheim wordt mij onthuld
als ik mijn hart beluister…
Een grijze sluier trekt omhoog
en doet de mist verdwijnen
en ik begrijp opeens het Woord
nu het ware Licht gaat schijnen
ik schouw in diepte van mijn zijn
woorden die tot mij komen
en elke keer zijn het er meer
ik voel ze levend stromen…
Vol eerbied keer ik in mezelf
waar mij het Licht begroet
hier vind ik rust en zekerheid
waar ik mijn GOD ontmoet
de taal waarin Hij tot mij spreekt
zijn geestelijke woorden
ze klinken zuiver en oprecht
zo ik ze nimmer hoorde…
Alles is genade…alles is totaal
alles is Zijn wil…woord…gedachten…een verhaal
altijd blijft de Liefde de Waarheid steeds getrouw
altijd wordt er vol geduld gewacht op mij en jou…
De weg is…de verlossing uit het duister van de dood
tot een geestelijk lichaam…gevoed door levend brood
de weg is…de bevrijding uit de boeien van dit lijf
los van lust en lasten…tot een EEUWIG VRIJ verblijf…!
Waarom verwacht ik van een ander wat ikzelf niet doe
waarom oordeel ik en laat de liefde niet toe
waarom ben ik zo bang om mezelf te zijn
lijkt alles vergeefs en doet het leven me pijn
waarom kan mijn hart niet altijd op staan
en waar komt toch steeds weer die boosheid vandaan
waarom voel ik mezelf zo onzeker en klein
terwijl ik juist heel bijzonder wil zijn…
waarom gaat mijn vertrouwen zo snel op de vlucht
en waarom reageer ik toch op elk gerucht
is het van binnen vaak zo somber en stil
laat ik mijn leven bepalen door `wat ik niet wil `
waarom hunker ik naar liefde van buitenaf
terwijl de Schepper mij eeuwige liefde gaf
waarom doe ik mezelf zoveel onrecht aan
door de leugens die mijn hoofd me wil laten verstaan…
maar… als ik vermoeid mijn ogen sluit
dan schakel ik alle gedachtes uit
en daal naar mijn hart waar God`s Liefde mij wacht
hier zijn geen vragen…is geen enkele klacht
want op deze plek, waar ik mijn afkomst ken
besef ik pas goed hoe bijzonder ik ben
en weet dat ik altijd `liefde kan zijn`…
dit maakt me GROOT…en ook weer heel klein
Jij kent mijn zwakte…Je kent mijn kracht
Jij kent mijn dag maar ook mijn nacht
Jij kent mijn hart…Je kent mijn huis
Jij kent mijn kroon…kent ook mijn kruis
waar ik ook ga…wat ik ook doe…Jij bent bij mij
ik ken geen angst of onzekerheid meer met Jou aan mijn zij
wat ik bedoel of wat ik voel…Jij ziet mijn hart
al mijn gedachten, elk gebaar… mijn vreugde en mijn smart
waar ik ook ga, wat ik ook doe…Jij bent dichtbij
als ik Je roep dan kom Jij meteen… want Jij houdt van mij
wat ik ook vraag of stil verlang…Jij kent het al
en is het nodig dan weet ik dat Jij het me geven zal
waar ik ook ga, wat ik ook doe…Jij bent erbij
mocht ik zonder Jou willen gaan dan laat Je me vrij
wat ik bedenk of wat ik wil…Jij ziet me aan
kent mijn moeite…kent mijn strijd en laat me begaan
open mijn verstopte oren
zodat ik Jouw taal versta
maak mij, blinde…helderziende
waardoor ik begrijpen ga
laat mij steeds de waarheid spreken
en te zwijgen als het moet
dat mijn hart mag overvloeien
van de Liefde die Jij voedt…
Jij kent mijn wezen…begrijpt mijn taal
Jij kent mijn leven…het hele verhaal
Jij weet waarom in ben die ik ben
ik ben zo dankbaar dat ik Je ken
ik heb Je zo lief
ik heb Je zo lief
zo lief…
U BENT DE BRON
Ik wil melodie zijn voor U mijn Heer
ik wil U eren
waar woorden moeten zwijgen
de stem zich verstilt
zullen klanken tot U keren…
ach, mijn God…U weet ervan
als mijn mond niet spreken kan
dan juicht mijn ziel “U bent de Bron,
U bent het Woord, wat alles begon !”
en ik open de sluizen van mijn hart
wilt U binnen komen en laat Uw Liefde stromen…
Ik wil een kanaal zijn voor U mijn Heer
kunt U mij gebruiken ?
ik zal U dienen zolang ik leef
laat Uw Liefde ontluiken…
waar Uw heerlijk Licht verschijnt
en de duisternis verdwijnt
daar juicht mijn ziel “U bent de Bron,
U bent het Licht, dat alles begon !”
en ik open de sluizen van mijn hart
wilt U binnen komen en laat Uw Liefde stromen…
Ik wil Uw kind zijn…mijn liefste Heer
U alles geven
ziende naar U
zo dicht aan mijn zij
durf ik pas echt te leven…
U bent de Vader die ik verlang
in Uw armen…nooit meer bang
dan juicht mijn ziel “U bent de Bron,
U bent het Leven, waar Alles begon !”
en ik open de sluizen van mijn hart
wilt U binnen komen en laat Uw Liefde stromen…
geef dat ik steeds vol deemoed blijf en klein
zodat ik een zuiver instrument voor U mag zijn…
en ik open de sluizen van mijn hart
wilt U binnen komen en laat Uw Liefde stromen
LIEFDE
Zo weinig tijd gegeven
om echt bewust te leven
toch zijn de stappen die wij doen
de haat…het burgerlijk fatsoen
de liefde en het lijden
de vreugde en het strijden
ja…ieder woord gezegd
voor eeuwig vastgelegd…
en door dit stoffelijk kleed gegaan
blijft er één WAARHEID slechts bestaan
dat is hetgeen de rassen mengt
en ons het WARE LEVEN brengt
die kracht laat niets verloren gaan
van wat uit GOD`s WIL eens ontstond
en heel de schepping zal verstaan
waarom HIJ zelfs ZIJN ZOON hier zond…
LIEFDE…het lijkt zo`n simpel woord
toch opent zij de hemelpoort…!
Al EEN
Dank U, Vader in de hemel
dat ik echt Uw kind mag zijn
ook al voel ik me niet waardig
U zo GROOT…en ik zo klein…
toch mag ik steeds weer ervaren
dat U altijd bij me bent
mijn gedachten en mijn woorden
ze zijn U allemaal bekend
U ziet mijn strijd…U ziet mijn moeite
kent mijn zitten en mijn staan
vol geduld bleef U mij vragen
of ik terug naar U wou gaan…
Ja, mijn allerliefste Jezus
ik leg mijn leven in Uw hand
want ik wil me laten leiden
ver voorbij mijn klein verstand
vol vertrouwen zal ik volgen
met U durf ik naar de rand
achter mij het oude leven
voor me…het beloofde land…
leer mij steeds op U te bouwen
hierin schiet ik vaak te kort
dat mijn wil zal gaan verdwijnen
en Uw Wil de mijne wordt…
O, mijn Vader…Bron van Leven
uit U ben ik eens ontstaan
nu verlang ik terug te keren
bij de duisternis vandaan…
ja, ik weet dat U mij liefheeft
met een liefde ongekend
en als ik in zwakte afdwaal
U er toch nog voor mij bent…
daarom bid ik…liefste Jezus
sla Uw armen om mij heen
‘k wil zo graag op U gaan lijken
maar ik kan het niet alleen…niet alleen…AL ÉÉN
