EVANGELIEDJES GRENZELOOS 2
In de zon die mij warm begroet
krachten van weer en wind
in het ritme van eb en vloed
en in de lach van een kind…
ja, in alles wat leeft, o Heer
zie ik Uw liefde meer en meer
en voel ik de Vader-hand
die mij omgeeft
herken ik Uw heilig Beeld
in alles wat leeft…
in voor en tegenspoed
in nood en overvloed
en in al wat gebeuren moet !
In het wonder van vorm en kleur
woorden die steeds onstaan
in gehoor, in smaak en geur
en in het licht van de maan…
ja, in alles wat leeft, o Heer
zie ik Uw liefde meer en meer
en voel ik de Vader-hand
die mij omgeeft
herken ik Uw heilig Beeld
in alles wat leeft…
in geboorte en voortbestaan
gedachtes die verder gaan
en in de Waarheid die ik leer verstaan !
In muziek, in dans en spel
steile rotsen en avond-rood
ja, zelfs in de kleinste cel
en het geheim van de dood…
Uw Liefde omhelst het al
is oneindig creatief
mijn God…ik heb U zo lief !
Uit U ontstond de aarde…haar loopbaan is Uw wens
Gij maakte haar met Liefde klaar tot een woonplaats voor de mens
vol zuiver inzicht scheidde Gij de zeeën van het land
en bronnen die ontsprongen door een teken van Uw hand…
met zorg plaatste Gij bergen, gaf de wateren hun glans
Gij bracht met grote Wijsheid dit alles in balans
en een Almachtig Licht hebt Gij toen aangedaan
waardoor de duisternis verdween en het leven kon bestaan…
Gij tooide deze aarde met kleur en bloemenpracht
niet enkel hebt Gij bomen maar ook brandnetels bedacht
op heuvels kwamen bossen en de dalen kregen gras
Gij schiep dit alles met een doel, zodat niets er “zomaar” was…
door licht en water wordt dit kleed tot groeien aangespoord
om volop vrucht te dragen, elk naar eigen soort
ja, zelfs het kleinste zaadje kent de zin van zijn bestaan
en als het doel bereikt is zal wat overblijft vergaan…
Gij vormde vis en vogels, elk naar soort en aard
voorzag de leeuw van moed en kracht, gaf snelheid aan een paard
de slang moest door het stof gaan, kreeg daarom sluwheid mee
een volgzame kudde-geest legde Gij in het hart van vee…
zo handelen alle dieren naar een ingebouwde wet
waarmee zij door Uw Wil in het leven zijn gezet
zodat een ziel verkrijgen zal hetgeen zij nodig heeft
wanneer zij op het laatst, als mens, de “vrije wil” beleeft…!
Ja, al wat is moet groeien in liefde en geduld
want hiermee is Uw Schepping doordrongen en gevuld
opdat de mens leert inzien de Waarheid van Uw Woord
en vrijwillig zal gaan naderen als hij Uw roepstem hoort…
Hoeveel kan worden verdragen… waar ligt de grens
van de pijn die machteloos toeziet
met het hart van een mens…?
en als ze me vragen “waarom heb je verdriet ?”
dan zal ik ze zeggen “om mezelf is dat niet
ik huil om mensen die radeloos zijn
hun leven beheerst door zorgen en pijn
ik huil om een wereld…een wereld in nood
maar het meest om de angst…de angst voor de dood”
Hoeveel kan worden verdragen… waar ligt de grens
om steeds weer te kunnen vergeven
met het hart van een mens…?
en als ze me vragen” waarom heb je berouw ?”
dan zal ik ze zeggen ’’ik nam het nooit zo nauw
niet met de waarheid en niet met de wet
mijn leven totaal in het duister gezet
ik wilde ervaren…zonder gebod
ik was ontrouw aan mezelf maar ook aan mijn God”
Hoeveel kan worden verdragen, waar ligt de grens
Ja, eindeloos groot is de liefde
in het hart van een mens…!
en als ze me vragen “waarom heb je plezier ?”
dan zal ik ze zeggen “het is maar tijdelijk hier
ik ben blij met hetgeen er voor mij valt te leren
dat liefde mijn hele leven kan keren
nu ken ik het doel…en weet waar het toe leidt
en daarom ben ik tot alles bereid”…
en als ze me zeggen “het leven heeft geen zin”
dan gaat heel mijn wezen daar dwars tegenin
want eens als dit lichaam zijn werk heeft gedaan
dan leg ik het af om weer verder te gaan
met al hetgeen ik hier heb geleerd…
dan volg ik de Stem die mijn hart heeft gekeerd !
Ik moest je vader noemen
jouw zaad was mijn begin
jij hield alleen maar van jezelf
deed slechts je eigen zin
en zelfs de muren kromden zich
bij `t horen van jouw stem
er trilde angst in elke hoek
verborgen vrees voor ‘hem’
nat van tranen…dag en nacht
de geur van zweet en bier
met ogen dichtgeknepen, wist ik ’hij is weer hier’…
Ik mag U Vader noemen
maar kan het bijna niet
want vader doet mij enkel pijn
brengt onrust en verdriet
is heerser met een stenen hart
van liefde zwaar berooid
zijn mond is strak…zijn ogen kil
geen tedere woorden ooit
en nu wilt U mijn Vader zijn
Die mij door `t leven leidt
maar ’Vader’ zeggen valt niet mee, geef mij een beetje tijd…
Ik wil U Vader noemen
nu ik Uw liefde ken
mijn Bron… mijn kracht en levenslicht
waar ik een kind van ben
mijn geest uit U ontsproten…
Uw vonk ligt in mijn hart
verdwenen zijn mijn angst en pijn…
de onrust en de smart
ik dank U eeuwig Vader
want U heeft mij laten weten
dat enkel aardse vaders… de liefde vaak vergeten…!
Heel wat jaren zijn er al verstreken
sinds jij stellig de beslissing nam
de stap te wagen in dit aardse leven
en als onschuldig kind ter wereld kwam…
God’s ogen zagen jouw begin
en al voelde jij je steeds te min
Hij droeg je door het duister heen
lief zusje…jij was nooit alleen
Zachtjes leidde Hij je in Zijn armen
zodat jij nu de ware Liefde kent
waarmee Hij heel de wereld wil omarmen
en waardoor jij zo vol vertrouwen bent…
de muur die jou bescherming gaf
die breekt Hij samen met je af
zodat de boosheid in je stilt
het maakt je zacht…het maakt je mild
Mijn lief zusje, ik wil God bedanken
met jou te leven is zo goed…zo fijn
hoe vreugdevol, ja…een en al genade
om samen kind van Hem te mogen zijn…
Hij, Die met zorg ons steeds omhult
Hij geeft ons wijsheid en geduld
Hij is de Liefde die ons bindt
Hij, onze Vader…onze Vrind…
U, Die met zorg ons steeds omhult
U geeft ons wijsheid en geduld
U bent de Liefde die ons bindt
U, onze Vader… eeuwige Vrind !!!
Als een vlinder zou ik even
willen dansen met jou
zweven op de golven van de wind
juichend onderweg
begroeten wij elkaar
terwijl het zonlicht ons bemint…
kom, ga mee en volg het licht…
Als een kind zou ik even
willen rennen met jou
springen over golven van de zee
vrij en onbevangen
stoeien met elkaar
zand, wind en water spelen mee…
kom, ga mee en volg het spel…
En als mens zou ik even
naast je willen staan
luisteren naar de golven van je hart
ruil ik mijn warmte
zekerheid en rust
voor al jouw angsten, pijn en smart…
kom, ga mee en volg je hart
dat brengt je in een huis
waar vrede woont, waar liefde heerst
hier hoor jij eigenlijk thuis
het is niet ver…een kleine stap
vanuit het moede hoofd
dat, gekweld door bergen wetenschap
de liefde heeft gedoofd…
Daal naar de ruimte in jouw hart
waar rust en vrede woont
waar de Schepper Zijn aanwezigheid
en liefde aan je toont
Als ik vermoeid Uw zetel in mij nader
dan vind ik rust bij U, hemelse Vader
ik leg me neer…
bij U mijn Heer
en terwijl ik in stille deemoed wacht
krijg ik weer kracht…
wanneer door angst ik het duister nader
roep ik tot U, o eeuwig trouwe Vader
en in mijn nood…
raakt U mij aan
diep in mijn hart word ik mij Uw liefde bewust
en kom tot rust…
en als door zorg mijn ziel zich laat verstoren
voel ik mezelf onzeker en verloren
U lijkt heel ver…
bij me vandaan
vol verlangen…
zoek ik Uw aanwezigheid
tot ik besef…
door angst misleid
was ik U even kwijt
dan daal ik af…
keer in mijn Zijn
en leg me aan Uw voeten neer
ik geef mijn zorgen…
de angst en pijn
aan U mijn liefste Heer
U neemt ze telkens weer
ik dank U Heer…
Bladeren, bladeren…allemaal bladeren
op de stoep en in de goot
zonder voeding gaan ze dood
blaadjes…overal in `t rond
als een deken op de grond
en de bomen… kaal en koud
zijn nog enkel schors en hout
ook al blijven bomen staan
`t is alsof ze slapen gaan…
bladeren, bladeren…allemaal bladeren
gouden, gelen, bruin en rood
bomen lijken minder groot
van hun groene kleed ontdaan
mogen zij ten ruste gaan
bomen…heel de zomer sterk
zijn vermoeid van `t vele werk
het wordt tijd dat heel het woud
weer een winterslaapje houdt…
bladeren, bladeren…overal bladeren
boom…jouw werken zijn zo groot
vogels nestelen in je schoot
die de mens in schaduw hult
en de lucht met zuurstof vult
`k zie je naakt hier voor me staan
boom…jij hebt je plicht gedaan
grijs en grauw is nu je tint
tot het voorjaar weer begint…
bonte deken warm zijn voeten, want de boom rust uit
in de aarde wordt gewerkt aan krachten voor de bruid
om bij warme zonnestralen naar het licht te gaan
en de BRUIDEGOM opnieuw te danken voor `t bestaan
JIJ BENT BIJZONDER
Je bent bijzonder… jij bent zo speciaal
de loop van jouw leven kent z`n eigen verhaal
maar uiterlijk ziet niemand wat er in je leeft
achter dat masker schuilt een kind wat zoveel nodig heeft
het smacht naar liefde, geborgenheid en rust
zonder angstige onwetendheid… vrij van macht en lust
je voelt je eenzaam, onzeker vol pijn
en weet, diep in jezelf, dat het ook anders kan zijn
daar fluistert een stem in wonderlijke taal…
“Mijn kind Ik heb je lief…
jij bent zo speciaal !”
Jij bent jezelf niet… nee, je speelt toneel
leeft enkel voor de buitenkant, dat wordt je nu teveel
en ’s nachts wanneer jij alles vergeten wil
houden duizenden gedachtes jouw hoofd niet stil
je bent zo moe en je wilt hiet vandaan
terug naar de moederschoot, die veilig warmte bood
je zit vol spijt over zoveel in het leven
en bent nog niet in staat om jezelf te vergeven
maar die stem in jouw hart spreekt ander taal…
“Mijn kind Ik heb je lief…
jij bent zo speciaal !”
Je ziet geen doel… ach, wat is toch de zin
van al dat getob zonder einde of begin
en ongewild breekt telkens die nieuwe dag weer aan
terwijl jijzelf het liefst even stil was blijven staan
zo gaat het leven steeds maar door
en je vraagt je af, waar leef ik eigenlijk voor ?
daal naar je hart… los van het verstand
en voel hoe in jouw ziel een vonk van liefde brandt
die licht wil laten schijnen in God ’s verborgen taal…
Hij zegt, “Mijn kind Ik heb je lief…
ja, jij bent zo speciaal !”
MIJN KIND
Ik heb je mogen dragen…
een hele korte tijd
slechts negen maanden in mijn schoot
toen was ik je weer kwijt
ik kon maar niet begrijpen waarom het zo moest gaan
ja, wat toch was de rede voor dit leed mij aangedaan
er scheen geen enkel licht meer door tranen van verdriet
onwetenheid verteerde mij
de ‘dood’… meer was er niet…
maar heel diep in mijn hart onstond een vaag gevoel
dat, waar jij ook mocht zijn…jouw leven had een doel
Ik heb je mogen kennen…
heel even en misschien
dat ik jou in de toekomst
ooit nog eens weer zal zien
nee, jij was mijn bezit niet, ik kreeg je slechts te leen
dit ben ik gaan beseffen door groei van jaren heen
een kind mocht ik ontvangen, ik draag het ook weer af
en geef het vol vertrouwen terug
aan Hem, Die het mij gaf…
want heel diep in mijn hart werd ik mezelf bewust
van leven na de dood…en hierin vind ik rust
Ik heb je mogen voelen…
jij leeft nog altijd voort
heel veilig in Gods armen
ondenkbaar, vredig oord
wat kan ik beter wensen, voor jou, kind van mijn lijf
dan dat jij op mag groeien in het hemelse verblijf
gevoed met enkel Waarheid, door de engelen geleerd
bezit jij reeds de liefde
die nu pas in mij keert…
ja…heel diep in mijn hart begrijp ik nu het leven
en weet, wat jij ontvangt… had ik nooit kunnen geven
Bram
Bram, je kijkt me aan…maar je ziet me niet
opgesloten ziel…gevangen in verdriet
wezenloze ogen…ze staren door me heen
in jouw enge wereld…duister en alleen…
Bram, in jouw beleven heb jij ze gedood
maar ze gaan niet weg…de angst voor hen is groot
“steeds weer moet ik terug ” schreeuw je en je trilt
maar ik zeg, “je hoeft niet, als jij het niet wilt”
ogen vol tranen…en ik vang je blik
“hoef ik echt niet terug” vraag jij met een snik
“want ik ben zo bang en ik ben zo moe
ik verlang naar rust…waar kan ik naar toe
want mijn hoofd is bang en mijn hoofd is moe
en het houdt niet op…maar waar kan ik naar toe…?”
Bram, ik weet een plek waar geen leugens zijn
daar ben jij verlost van alle angst en pijn
ga maar naar je hart…uit het moede hoofd
want daar brandt een vuur dat nimmer wordt gedoofd
ja, daar is het goed…o, daar is het fijn
Bram, daar zou jij heel graag altijd willen zijn
want diep in jouw hart brandt een liefdesvuur
daar is geen verwarring…raak jij nooit meer overstuur
daar is geen haat…daar wordt jij bemind
daar vindt je de eenheid van de Vader en het Kind…
ogen lichten op…jij hebt mij verstaan
en je zegt beslist, “ja daar kom ik vandaan
daar is de liefde en daar wil ik heen
daar ben ik thuis en niet meer alleen
daar mag ik zijn…daar ben ik niet bang
diep in mezelf wist ik het al lang
daar mag ik Zijn…daar ben ik niet bang
daar woont de Liefde en ik wist het al zo lang… !”
Ben niet bang
Ik zou je zoveel willen zeggen
maar jij sluit je oren af
ik zou jouw hart willen bereiken
als je mij de kans maar gaf
jij houdt steeds dat masker voor
de komedie gaat maar door…
ja, ik zou je willen vragen
waar is toch het eigen kind
dat als eerste werd geschapen
maar die jij niet aardig vindt
omdat altijd werd gezegd
nee, jij deugt niet…jij bent slecht…
ik zou met je willen duiken
maar jij durft niet diep te gaan
er valt zoveel te ontdekken
terwijl jij maar stil blijft staan
pak mijn hand…ik neem je mee…
naar de eeuwig diepe zee…
ben niet bang
wat heb je te verliezen ?
ben niet bang
het doet misschien een beetje pijn
’t valt niet mee om voor jeZelf te kiezen
en dat kindje… ach, het is nog veel te klein
ben niet bang en neem het in je armen
en fluister het maar toe…
“ik heb je lief jij mag er zijn”
ben niet bang
en neem het in je armen
en fluister…
“kind van God, ik heb je lief…jij mag er zijn !”
Zijn Naam
Tweeduizend jaar geleden
werd uit een maagd haar schoot
een heilig kind geboren
Zijn naam blijft eeuwig groot
Zijn lippen spraken waarheid
Zijn handen maakten vrij
God’s Liefde kwam op aarde
speciaal voor jou en mij
Liefde is Zijn naam…
Hij kwam voor jou en mij
Ik vroeg me wel eens af
waarom het zo moest zijn
waarom moest Hij zo lijden
de spot…die haat en pijn
maar nu weet ik dat Zijn leven
en het offer wat Hij bracht
voor mij de weg geopend heeft
uit het duister van de nacht
Leven is Zijn naam…
Hij leidt mij uit de nacht
Ik mocht Hem leren kennen
Hij draagt me naar het Licht
nu leef ik vol vertrouwen
met mijn oog op Hem gericht
mijn hand ligt in de Zijne
getekend door het kruis
ik laat me door Hem leiden
Hij brengt me veilig thuis
Jezus is Zijn naam…
Hij brengt me veilig thuis
U, zo dichtbij
Bij U, mijn Heer…vind ik ware rust
word me meer en meer, U in mij bewust
diep in mijn hart, waar ik Uw liefde voel
weet ik beslist, Heer, U bent mijn doel
waar ik voor kies
U laat me altijd vrij
als ik U zoek
dan komt U naderbij
de keuze is aan mij…
Met U, mijn Heer…is het leven fijn
en het verlangen groeit steeds bij U te zijn
sinds ik besef dat U naast mij staat
verdwijnt de angst en deert mij geen kwaad
U, zo dichtbij
in me, dag en nacht
weet ik mij omringd
door Uw liefdeskracht
Uw hemelse macht…
In U, mijn Heer…zie ik de levensbron
en herken ik de kracht, Die alles eens begon
ja, dankzij U, Die ik zo bemin
leer ik liefde zijn en krijgt mijn leven zin
ik heb U lief
ik laat U nooit meer gaan
Heer, zonder U
kan ik niet meer bestaan
nee…niet meer bestaan…
en als ik dwaal
ver bij U vandaan
kom dan…liefste Jezus
en raak me even aan…
{/sliders}
